hazır yıldız tilbe demişken, şimdi, laf son derece aramızda, ben esasen yıldız tilbe'yi severim. bir kere bize türkçenin en güzel pop şarkısı olan kış güneşi'ni (bunu tartışmam) armağan eden bu kadını sevmemem mümkün mü? o zaman nostalji geliyor, haydi eller.
(fakat ben 90'larda tarkan'ı böyle acayip yakışıklı bir insan zannediyordum lan, ekseriyetle "fazla jöle sürmüş mahalle delikanlısı" tarzı, awkward tipli bir gencimizmiş. tarkan adeta eti puf, eti cin, balık kraker gibi, çocuklukta hastası olunan şeylerin büyüyünce tat vermemesi fenomeni gibi insanmış)
bir de bunun directors cut'lısından var, yani ehere mehere komikler şakalar vasıtasıyla demek istediğim; yıldız tilbe'nin kendi söylediği çok şık bir versiyonu var. ortam son derece doksanlar. balık ayhan var. ben dahil tüm ülkenin antipatisine nail olsa da son derece otantik bir doksanlar figürü olarak atmosfere katkı sağlayan cem özer var, dans falan ediyor çok korkunç. sonra; doksanların o karakteristik tatsız, çiğ, ergensi minimalizmi var. çoğacayip, çok saykedelik; sırf bunun için bile izleyebilirsiniz, ondan söylüyorum.
No comments:
Post a Comment